-
1 σπειρω
(fut. σπερῶ, aor. ἔσπειρα, ион. impf. iter. σπείρεσκον; pass.: aor. 2 ἐσπάρην с ᾰ, pf. ἔσπαρμαι)1) сеять или сажать(στάχυν Eur.; σῖτον Her.)
καρπόν, ὧν ἔσπειρε, θερίζειν погов. Plat. — собирать плоды того, что сеял;σ. εἰς πέτρας τε καὴ λίθους Plat., тж. σ. κατὰ πέτρων погов. Luc. — сеять на камне ( о бесплодных усилиях)2) засевать, обсеменять(ἄρουραν Hes.; γῆν Her.)
ἥ σπειρομένη Αἴγυπτος Her. — пригодная для земледелия часть Египта3) оплодотворять(τέκνων ἄλοκα Eur.)
4) производить на свет, (по)рождать(παῖδας Soph.)
5) рассеивать, разбрасывать, рассыпать(τὸν χρυσὸν ἀπὸ τοῦ τείχεος Her.; ἔγχη ἔσπαρται πέδῳ Eur.)
ἐσπάρησαν κατὰ τέν ἄλλην Ἑλλάδα Thuc. — (часть эгинцев) рассеялась по остальной Греции6) наливать, поливать(δρόσον ἐκ τευχέων Eur.)
7) распространять(βάξιν ἐς πᾶσαν πόλιν Soph.)
ὡς ὅ πλεῖστος ἔσπαρται λόγος Arph. — согласно наиболее распространенной версии8) расточатьσ. ἄθυτα σπέρματα Plat. — расточать неосвященное (законом) семя, т.е. приживать внебрачных детей
См. также в других словарях:
σπείρω — ΝΜΑ, και σπέρνω Ν, και αιολ. τ. σπέρρω Α 1. ρίχνω σπόρο στο έδαφος για να βλαστήσει (α. «τίποτε ξεχωριστό λουλούδι δε θα σπείρω», Παλαμ. β. «ἔσπειρεν ἐπὶ τὴν γῆν τὴν αγαθήν», ΚΔ γ. «σῑτον δὲ καὶ σπείρουσι καὶ σιτέονται», Ηρόδ.) 2. γονιμοποιώ,… … Dictionary of Greek